Pierwszym funkcyjnym językiem programowania był Information Processing Language (IPL) opracowany przez Allena Newella, Cliffa Shawa i Herberta Simona w połowie lat 50. XX wieku dla maszyny JOHNNIAC. Jednakże przełom dla programowania funkcyjnego stanowiło opracowanie przez Johna McCarthy pod koniec lat pięćdziesiątych języka LISP dla maszyn IBM 700/7000. LISP wprowadził wiele cech spotykanych we współczesnych językach programowania.
W latach 70. powstały dwa kolejne funkcyjne języki programowania: język ML opracowany przez Robina Milnera na Uniwersytecie w Edynburgu oraz język Miranda opracowany przez Davida Turnera na Uniwersytecie w Kent. Język ML dał początek kilku dialektom, z których najpopularniejsze obecnie to Objective Caml oraz Standard ML. Pod koniec lat 80. został opracowany i ustandaryzowany język programowania Haskell, wywodzący się z języka Miranda.
Jednym z najnowszych języków funkcyjnych jest rozwijany przez firmę Microsoft język F#. Jest to przeniesienie języka Objective Caml na platformę .NET. Język jest w bardzo dużym stopniu zgodny z oryginałem.
