Cechy polskiej emigracji zewnętrznej - zagranicznej
Emigracja Polaków za granicę, począwszy od 2004 roku przybrała duże rozmiary, co jest związane z wejściem Polski do Unii Europejskiej i otwieraniem kolejnych rynków pracy.
Co druga osoba emigrująca z Polski przebywa za granicą co najmniej 12 miesięcy.
Ujemne saldo migracji; Podstawowym składnikiem ubytku rzeczywistego powodującym zmniejszanie się liczby ludności Polski jest ujemne saldo migracji zagranicznych definitywnych (na pobyt stały). Szacuje się, że w 2008 r. ujemne saldo definitywnych migracji zagranicznych wyniosło ponad 15 tys. (w 2007 r. - minus 20,5 tys.). Najbardziej gwałtowny wzrost liczby emigracji na pobyt stały odnotowano w 2006 roku (z około 20-25 tys. w latach wcześniejszych do 47 tys.), saldo wyniosło wówczas minus 36 tys. Jednocześnie systematycznie wzrasta liczba imigrantów - z 7 tys. w 2003 r. do ok. 16 tys. w 2008 r.
Współcześnie saldo migracji dla Polski jest określane na poziomie ujemnym, i wynosi - 13,8 tys. osób, co oznacza że więcej Polaków emigruje niż imigruje.
Częstotliwość wyjazdów Polaków za granicę zaowocowała powstaniem skupiska Polaków, czyli Polonii. Na całym świecie liczy ona ponad 12 milionów Polaków, główne skupiska rodaków to: USA (około 10 milionów, głównie Nowy Jork, Chicago), Kanada (Toronto), Francja, Rosja, Niemcy, Brazylia, Litwa, Argentyna, Ukraina i Białoruś.
dominujące podłoże finansowe migracji
migracje do krajów wysokorozwiniętych
rosnąca liczba osób wykształconych, które emigrują
