Są dwie metody zapobiegania zliczaniu do nieskończoności:
dzielony horyzont (split horizon) – uaktualnianie z podzielonym horyzontem, ruter nie propaguje informacji o dostępności pewnej sieci na ten interfejs, przez który otrzymał informację o dostępności konkretnej sieci
wstrzymanie (hold down) – ruter wstrzymuje się z akceptacją komunikatów o dostępności sieci, o której awarii otrzymał informację (zazwyczaj na 60 sekund)
RIP – dzielony horyzont -
Zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia zjawiska zliczania do nieskończoności, które powstaje, kiedy rutery zaczną odsyłać do siebie nawzajem pakiety, sądząc, że ten drugi wie, jak dostarczyć pakiet do sieci docelowej. Można temu zapobiec, gdyby ruter nie ogłaszał do konkretnego sąsiada sieci, których nauczył się od tego sąsiada. W praktyce ogłaszanie takich sieci jest nieużyteczne. Dzielenie horyzontu jest mechanizmem opartym na tym właśnie spostrzeżeniu. Dzielenie horyzontu nazywane jest także blokadą ogłaszania wstecznego albo zakazem „uczenia swojego nauczyciela”. RIP – wstrzymanie -
po otrzymaniu komunikatu od rutera, że poprzednio dostępna sieć jest niedostępna włącza licznik (holt down timer)
jeżeli otrzyma komunikat od tego samego rutera, że sieć jest dostępna, wyłącza licznik,
jeśli otrzyma komunikat od innego rutera ogłaszający lepszą trasę wyłącza licznik,
jeżeli otrzyma gorsze trasy ignoruje je,
po upływie licznika kasuje wpis.
