Spływająca ze stropu i ścian woda w jaskiniach, wytrąca rozpuszczony węglan wapnia na skutek uwolnienia dwutlenku węgla. W zależności od warunków, w jakich zachodzi ten proces, powstają bardzo zróżnicowane formy. Na stropach jaskiń tworzą się wiszące stalaktyty, a pod nimi niskie i szerokie stalagmity. Kiedy dwie takie formy połączą się, tworzą stalagnaty. Nacieki na stropie mogą przybierać inne fantazyjne kształty. Długie, cienkie i często puste w środku nazywa się makaronem. Te, które tworzą swoiste zasłony, określa się mianem draperii. Na ścianach i w płytkich zagłębieniach czasami gromadzi się półplastyczna substancja, zwana mlekiem wapiennym.
Najdłuższa jaskinia świata (Jaskinia Mamucia)
