Lekcja: "Sieci komputerowe - Architektura Internetu, część 1"
Fragmentacja datagramów
Datagram, który został odebrany w jednej sieci, może być za duży do przesłania jako jeden pakiet w innej - w przypadku sieci różnych typów.
Poszczególne typy sieci mają określoną maksymalną jednostkę transmisji MTU (ang. maximum transmission unit),która definiuje najdłuższy możliwy do przesłania pakiet czyli ilość oktetów danych. W momencie kiedy datagram otrzymany z innej sieci jest dłuższy od MTU, konieczne jest jego podzielenie na fragmenty (proces fragmentacji).
Podczas fragmentacji datagramu, przed wysłaniem go przez sieć, ruter ma za zadanie dokonać jego podziału. Router na podstawie MTU sieci i rozmiaru nagłówka datagramu ma za zadanie wyznaczyć maksymalną ilość danych, które można zmieścić w pojedynczym fragmencie oraz potrzebną ilość fragmentów po czym dokonuje podziału datagramu.
Każdy fragment jest poprzedzony kopią pierwotnego nagłówka, w której wprowadza potrzebne zmiany. Każdy fragment ma format datagramu IP, ale zawiera tylko część danych.
Jeśli nastąpi zagubienie fragmentów, oprogramowanie IP nie jest w stanie odtworzyć datagramu, muszą dotrzeć wszystkie części. IP określa maksymalny czas oczekiwania na przybycie całego datagramu.
