Kalendarz i jego historia

W 45 r. p.n.e. Juliusz Cezar zlecił Sozigenesowi (grecki astronom i matematyk) opracowanie kalendarza, który zlikwidowałby powstałe dotychczasowe niedogodności, który następnie otrzymał nazwę juliańskiego. Ustalił wówczas rok zwrotnikowy i kalendarz, liczące tyle samo dni – 365,25. Do roku rzymskiego dodano 10 dni, co przyniosło liczbę dni w poszczególnych miesiącach, które odpowiadają dzisiejszej liczbie. Następnie zdecydowano o ustaleniu roku przestępnego co 3 lata zawierającego dodatkowy dzień w miesiącu (wówczas był to luty – ostatni dzień roku), który dawał temu rokowi łącznie 366 dni. Nowy kalendarz wszedł w życie w okresie władania Oktawiana Augusta, ponieważ krótko przed tym Juliusz Cezar został zamordowany, a pierwszym dniem roku został 1 stycznia. Z pozoru jest to kalendarz, jakiego używamy, lecz przyjęta długość roku nie zgadza się ze zwrotnikowym, ponieważ jest on dłuższy o ponad 11 minut.