W 1519 r.
Zygmunt I wypowiedział Krzyżakom wojnę, która w pierwszym okresie przyniosła sukcesy
Polsce, której wojska znalazły się pod
Królewcem,
stolicą państwa krzyżackiego. Jednak sukcesy te zostały przerwane przez Zygmunta I, który za namową
posłów cesarskich i
legata papieskiego, zgodził się na
czteroletni rozejm. Czas ten Krzyżacy spożytkowali na uzyskanie pomocy od cesarstwa, a gdy jej nie otrzymali,
wielki mistrz zdecydował się bezpośrednie rokowania z Polską. Ich wynikiem była
likwidacja zakonu krzyżackiego, a w 1525 r. w
Krakowie władca księstwa świeckiego –
Albert Hohenzollern - złożył
hołd dziedziczny polskiemu królowi. Wraz z likwidacją państwa zakonnego, odebrano cesarstwu
niemieckiemu i papiestwu
prawo do rozstrzygania konfliktów polsko-
pruskich, ponieważ stały się one wewnętrzną sprawą
Królestwa Polskiego.