Gdy Zygmunt I Stary wstąpił w związek małżeński z Boną Sforzą (pochodziła z możnego włoskiego rodu książątMediolanu – Sforzów - córką Giana Galeazza Sforzy i Izabeli Aragońskiej), zaczęła ona dążyć do zwiększenia jego pozycji w państwie oraz prowadziła bardzo mądrą politykę. Poprzez skupowanie majątków ziemskich i odpowiednio je zagospodarowując, starała się poprawić finanse króla, a dzięki obsadzaniu urzędówpaństwowych przedstawicielami bogatych rodów, zyskała ich poparcie. Dążyła do uzyskania formalnego zezwolenia na dziedziczenie tronu, ponieważ dotychczas każdy król z dynastii Jagiellonów był wybierany przez szlachtę (elekcja w obrębie dynastii), co zresztą osiągnęła i okazało się to jej wielkim sukcesem. Zygmunt I zaś nie prowadził działań mających na celu zwiększenie swojej pozycji.
Bona Sforza
