We wczesnośredniowiecznym społeczeństwie władca sam wyposażał i utrzymywał armię, która stanowiła dość liczną grupę społeczną. Wydatki na nią przekraczały możliwości skarbca królewskiego, więc aby tego uniknąć, władca (senior) nadawał swoim wojownikom (wasalom) majątek ziemski (lenno), z którego czerpali dochody na utrzymanie siebie i rodziny oraz kupno konia i uzbrojenia. Wasal zobowiązany był do stawienia się na wezwanie seniora w czasie wojny. Z biegiem lat najbogatsi wojownicy stawali się seniorami, co spowodowało rozbudowę systemu lennego.
Hołd lenny
