Przyjętych pod skrzydła młodych chłopców szkolono w polepszaniu sprawności fizycznej w celu stworzenia sprawnych, wytrzymałych i odważnych żołnierzy. Spartanie ciągle, nawet podczas pokoju, mieli stałą i gotową do walki armię, czego skutkiem było ciągłe doskonalenie umiejętności żołnierzy, którzy nie mieli sobie równych w całej Grecji. Podbita przez nich ludność zmuszana była do ciężkiej pracy na rzecz swoich panów, po zmierzchu miała zakaz opuszczania domostw, nie mogła posiadać broni, a nawet żelaznych narzędzi. Podbita ludność zaczęła się buntować i próbowała wyzwolić się z niewoli, lecz próby te krwawo tłumiono.
