Hieroglify umieszczano na kamieniach, drewnianych tabliczkach, skórach i na Egiptu. Tworzywem służącym do jego wyrobu były młode pędy cibory papirusowej (roślina osiągająca do 6 m wysokości) rosnącej w delcie Nilu. Najpierw rozcinano rośliny wzdłuż i układano obok siebie, następnie poprzecznie nakładano na nią drugą warstwę, po czym ściskano całość prasą, by wyciekające soki rośliny skleiły obie warstwy. Tak przygotowane arkusze cięto i zwijano w rulony. Papirus był drogi, więc Egipcjanie używali go wielokrotnie, wymazując wcześniejsze zapisy.
