Na początku XX wieku Rwanda była kolonią belgijską. Niepodległość uzyskała (razem z sąsiednim Burundi) w 1962 roku. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych kraj ten, mimo waśni etnicznych, stanowił jedno z bogatszych państw czarnej Afryki. Jednak w latach dziewięćdziesiątych, między innymi z powodu dużego przeludnienia i braku ziemi uprawnej (do 300 mieszkańców na km²), stał się miejscem jednej z najbardziej krwawych, w historii Afryki, wojen domowych pomiędzy dwoma głównymi plemionami, Hutu i Tutsi.
Konflikt rwandyjski jest przykładem konfliktu etnicznego. Jego stronami są plemiona Hutu i Tutsi. Większość mieszkańców kraju stanowią Hutu (85% ludności), jednak to Tutsi stanowili plemię dominujące.
Pierwsza wojna wybuchła w 1959 roku i zakończyła się zwycięstwem Hutu. Tutsi, którzy zbiegli do Ugandy i Burundii, kilkakrotnie próbowali przejąć władzę.
