Lekcja: "Sekretny obrzęd, ludowa moralność i przestrogi gości z zaświatów - czyli tematyka ˝Dziadów cz. II˝ A. Mickiewicza"
Przesłanie dziewczyny
Młoda pasterka (1885) W.A.Bouguereau
"Ach, i zawsze sama jestem! (…)
Wiatr mną jak piórkiem pomiata,
Nie wiem, czy jestem z tego, czy z tamtego
świata."
Dusza dziewczyny, z jej własnej winy nie doświadczyła ziemskiej miłości, pozostaje zawieszona pomiędzy ziemią a niebem. Zosia nadaremno prosi, by młodzieńcy schwytali ją za ręce i przyciągnęli do ziemi. Guślarz pociesza ją, że pokutnicza tułaczka będzie trwać jeszcze tylko dwa lata. Duch przekazuje przestrogę:
"(…) według Bożego rozkazu:
Kto nie dotknął ziemi ni razu,
Ten nigdy nie może być w niebie."
