Źródła historyczne

Głównym źródłem opisującym najdawniejsze dzieje państwa polskiego jest spisana na początku XII w. przez Galla Anonima (nazywany tak umownie, ponieważ nie jest znane jego prawdziwe nazwisko, był duchownym pochodzącym prawdopodobnie z południowej Francji) "Kronika Polska". Największą część dzieła zajmują dane z czasów księcia Bolesława Krzywoustego, gdyż to właśnie na jego dworze przebywał, a do samych informacji o dawniejszych dziejach należy podchodzić z ostrożnością. „Kronika polska” kończy się na roku 1113 i, mimo niepewnych informacji o początkach państwa, jest bezcennym źródłem najstarszych jego dziejów. W opisywaniu najdawniejszych dziejów Gall opierał się na przekazaniach ustnych, a w ciągu dwustu lat przekazywania informacji drogą słowną wiadomości mogły ulec zniekształceniu. Należy także pamiętać, że Gall był kronikarzem na dworze Piastów, więc możliwe też jest, że wysławiał tą dynastię, a niechlubne lub źle świadczące o nich fakty opisywał pobieżnie lub całkowicie je omijał.