Lekcja: "019. Narodziny i rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa"
Narodziny i rozprzestrzenianie się chrześcijaństwa
Organizacja Kościoła. Konstantyn Wielki i Teodozjusz Wielki
W IV w. w Kościelepojawiły się konflikty i rozłamy, np. Kościół afrykański podzielił się na katolików i donatystów (ruch społeczno-religijny głoszący m.in. rygoryzm moralny). Zwołany w 314 r. sobór w Arles potępił donatyzm i zburzono Kościół jego wyznawców w Kartaginie. Inną przyczyną konfliktu była boskość Chrystusa. Ariusz – twórca herezji zwanej arianizmem, którą potępił sobór w Nicei (325 r.) oraz sobór w Konstantynopolu (385 r.) – nie uznawał Trójcy Świętej i odrzucał boskość Jezusa. Do przyczyn rozłamu Kościoła doprowadził również różny język obrządków oraz dokonany w 395 r. podział cesarstwa rzymskiego. We wschodniej części cesarstwa obowiązywał język grecki, podczas gdy w zachodniej posługiwano się łaciną, prócz tego podział dotyczył również biskupów – ci z zachodniej części cesarstwa podporządkowali się biskupowi Rzymu, podczas gdy biskup Konstantynopola tego nie uczynił.
