Największą sławę Plutarchowi przyniósł „Żywot sławnych mężów”, który jest zbiorem życiorysów 46-ciu sławnych postaci Grecji i Rzymu, zgrupowanych w pary (np. Aleksandra Wielkiego i Cezar jako najwięksi wodzowie). Opisane postacie porównywał ze sobą i uwzględniał ich podobieństwa oraz różnice, przy czym niektórych z bohaterów potępił, a innych wskazał jako godnych do naśladowania. Jego biografie są raczej opisem osobowości bohaterów tego dzieła niż chronologią ich życia, samo dzieło ma bowiem charakter umoralniający.