Dawniej lasy, zwane puszczami pokrywały większość powierzchni Polski. Ich wykorzystanie związane było z historią zamieszkujących je ludzi. Rozwój osadnictwa wiązał się ze zdobywaniem coraz większych przestrzeni, karczowano więc lasy poprzez wypalanie. Produkty leśne kurczyły się pod wpływem różnorodnego ich wykorzystania:
Rabunkowa gospodarka leśna doprowadziła do skurczenia się powierzchni lasów do 22% na początku XX w. Świadomość tego faktu i rola, jaką lasy pełnią w przyrodzie i gospodarce człowieka doprowadziły do powstania nowej gałęzi gospodarki: leśnictwa.
