Krew u człowieka krąży w układzie zamkniętym, jaki tworzą serce i naczynia krwionośne. Aby mogła ona płynąć w układzie krążenia, musi w nim istnieć ciśnienie. Ciśnienie tętnicze można określić, jako siłę wywieraną na ściany naczyń krwionośnych przez strumień wyrzucanej z serca krwi. Ciśnienie tętnicze krwi nie jest wartością stałą i zmienia się zależnie od fazy cyklu serca. Podczas skurczu serca, krew tłoczona jest z dużą siłą do aorty i dużych tętnic. W tym momencie ciśnienie osiąga najwyższą wartość i jest nazywane ciśnieniem skurczowym. W chwili rozkurczu serca, przed kolejnym skurczem, ciśnienie obniża się do najniższych wartości. Wysokość ciśnienia zależy wtedy od stopnia napięcia ścian tętnic i zgodnie z fazą cyklu pracy serca, nazywane jest ciśnieniem rozkurczowym.
