Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Aktualna kategoria: Nauka » Język polski » Liceum - lekcje

12
Lekcja: "Sceny wizyjne w WESELU" Lekcja powstała dzięki: Temat: ?Co się komu w duszy gra, co kto w sowich widzi snach?- interpretacja scen wizyjnych w II akcie Wesela Stanisława Wyspiańskiego. Cele edukacyjne: ? Rozwijanie umiejętności pracy z tekstem, czytania ze zrozumieniem, formułowania własnych wniosków w oparciu o przeczytany tekst. ? Kształtowanie umiejętności pracy w grupie oraz scenicznego wyrażania emocji poprzez wykonywanie zadań aktorskich. Cele operacyjne: ? Uczeń wie jakie zjawy pojawiły się w II akcie dramatu i potrafi dopasować je do odpowiednich bohaterów realistycznych. ? Uczeń rozumie symbolikę zjaw. ? Uczeń umie dokonać wyboru najważniejszych dal interpretacji poszczególnych zjaw fragmentów dramatu. ? Uczeń potrafi w krótkiej scence dramowej przedstawić najważniejsze cechy wybranej zjawy i odpowiadającej jej postaci realistycznej. ? Uczeń umie wskazać i wytłumaczyć wszystkie zawarte w akcie II symbole. Metody: ? elementy heurezy, dramy, pracy z tekstem, praca w grupie. Forma pracy: zbiorowa, grupowa. Jednostki lekcyjne: 2 (3) Przebieg lekcji: ? Uczniowie przygotowują w domu na podstawie wybranej i zredagowanej przez siebie sceny Wesela scenkę darmową przedstawiającą najważniejsze ich zdaniem momenty rozmów zjaw i odpowiadających im bohaterów realistycznych. Prezentacja wybranych grup odbywa się przy omawianiu kolejnych zjaw. ? Nauczyciel przeprowadza krótką rozmowę z uczniami o dwupłaszczyznowości świata w Weselu. Uczniowie wskazują granicę w utworze, od której obie płaszczyzny zaczynają się przenikać. Klasa dostrzega podwójne znaczenie zjaw: uniwersalne np. Stańczyk jako symbol mądrości oraz indywidualne, dla poszczególnej postaci realistycznej np. Stańczyk jako odbicie rozgoryczania Dziennikarza, poczucia winy z powodu usypiania patriotyzmu w narodzie. ? Uczniowie interpretują kolejne sceny Wesela, w których ukazują się zjawy. Poza określeniem znaczenia widm, klasa odnajduje także pozostałe symbole, wyjaśnia je i odnosi do interpretacji całego utworu. ? Lekcję kończy podsumowanie wszystkich wniosków. Uczniowie określają w jaki sposób II akt kontynuuje problematykę I, co dopowiada oraz odpowiadają na pytanie co wg nich oznacza stwierdzenie, że Wesele jest dramatem o polskich sprawach. ? Nauczyciel wprowadza pojęcie demitologizacji i zapowiada, że w akcie III dramatu nastąpi rozwinięcie zagadnienia związanego z rozliczeniami narodowymi. Praca domowa: Ćwiczenia z podręcznika dotyczące dialektyzacji języka w Weselu.
KONSPEKT LEKCJI W III KLASIE LICEUM. Temat: „Co się komu w duszy gra, co kto w sowich widzi snach”- interpretacja scen wizyjnych w II akcie Wesela Stanisława Wyspiańskiego. Cele edukacyjne: · Rozwijanie umiejętności pracy z tekstem, czytania ze zrozumieniem, formułowania własnych wniosków w oparciu o przeczytany tekst. · Kształtowanie umiejętności pracy w grupie oraz scenicznego wyrażania emocji poprzez wykonywanie zadań aktorskich. Cele operacyjne: · Uczeń wie jakie zjawy pojawiły się w II akcie dramatu i potrafi dopasować je do odpowiednich bohaterów realistycznych. · Uczeń rozumie symbolikę zjaw. · Uczeń umie dokonać wyboru najważniejszych dal interpretacji poszczególnych zjaw fragmentów dramatu. · Uczeń potrafi w krótkiej scence dramowej przedstawić najważniejsze cechy wybranej zjawy i odpowiadającej jej postaci realistycznej. · Uczeń umie wskazać i wytłumaczyć wszystkie zawarte w akcie II symbole. Metody: · elementy heurezy, dramy, pracy z tekstem, praca w grupie. Forma pracy: zbiorowa, grupowa. Jednostki lekcyjne: 2 (3) Przebieg lekcji: · Uczniowie przygotowują w domu na podstawie wybranej i zredagowanej przez siebie sceny Wesela scenkę darmową przedstawiającą najważniejsze ich zdaniem momenty rozmów zjaw i odpowiadających im bohaterów realistycznych. Prezentacja wybranych grup odbywa się przy omawianiu kolejnych zjaw. · Nauczyciel przeprowadza krótką rozmowę z uczniami o dwupłaszczyznowości świata w Weselu. Uczniowie wskazują granicę w utworze, od której obie płaszczyzny zaczynają się przenikać. Klasa dostrzega podwójne znaczenie zjaw: uniwersalne np. Stańczyk jako symbol mądrości oraz indywidualne, dla poszczególnej postaci realistycznej np. Stańczyk jako odbicie rozgoryczania Dziennikarza, poczucia winy z powodu usypiania patriotyzmu w narodzie. · Uczniowie interpretują kolejne sceny Wesela, w których ukazują się zjawy. Poza określeniem znaczenia widm, klasa odnajduje także pozostałe symbole, wyjaśnia je i odnosi do interpretacji całego utworu. · Lekcję kończy podsumowanie wszystkich wniosków. Uczniowie określają w jaki sposób II akt kontynuuje problematykę I, co dopowiada oraz odpowiadają na pytanie co wg nich oznacza stwierdzenie, że Wesele jest dramatem o polskich sprawach. · Nauczyciel wprowadza pojęcie demitologizacji i zapowiada, że w akcie III dramatu nastąpi rozwinięcie zagadnienia związanego z rozliczeniami narodowymi. Praca domowa: Ćwiczenia z podręcznika dotyczące dialektyzacji języka w Weselu.
 Następna plansza >>

Udostępnij link do tej lekcji innym uczniom:




Zgłoś uwagę do lekcji:




Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie