Merowingowie w państwie Franków
Frankowie mimo przyjęcia wiary
chrześcijańskiej nadal realizowali
pogańską tradycję dzielenia terenów państwa pomiędzy synów. Po śmierci
Dagoberta I, który był władcą Franków w latach
629-639, główne regiony jego królestwa:
Neustria, Austrazja i Burgundia zostały przekształcone w samodzielne, odrębne państwa. Oficjalnie nadal podlegały one królowi, jednak w rzeczywistości władzę sprawowali najwyżsi
urzędnicy dworscy -
majordomowie (dostojnicy zarządzający dworem królewskim w państwie frankijskim). Jeden z majordomów
Karol Młot zdobył uznanie zwyciężając w
732 r. w bitwie pod Poitiers, co umożliwiło powstrzymanie ekspansji
Arabów. Możni więc poparli jego plany i pozwoliło to w połowie
VIII w. przejąć władzę synowi Karola -
Pepinowi Krótkiemu.
