Aby poprawnie zapisywać wzory stereochemiczne węglowodanów przyjęto zapis zgodny z konwencją zaproponowaną przez Emilia Fishera (znane powszechnie jako wzory Fishera).
Główny łańcuch węglowy rysuje się pionowo z grupą aldehydową lub ketonową na górze, wiązania poszczególnych atomów węgla z grupami hydroksylowymi i atomami wodoru poziomo. Przyjmuje się również, że wiązania rysowane pionowo są skierowane pod płaszczyznę rysunku, a poziome nad płaszczyznę rysunku.
Pchła może cały rok czekać w bezruchu, by na odgłos kroków (ludzkich lub zwierzęcych) natychmiast wyrwać się z odrętwienia i wskoczyć na potencjalnego żywiciela.