Literatura i sztuka
Rozwój myśli i nauki doprowadził do negowania istnienia Boga i zeświecczenia społeczeństwa, uwidaczniał się on w sztuce, a
architektura przestała służyć religii.
Sztuka miała zmuszać człowieka do moralnego i rozsądnego zachowania, co miało doprowadzić go do bycia lepszym. Więc w sztuce musiały panować surowe kryteria. Aby lepiej wykształcić kulturowo
społeczeństwo,
wznoszono teatry, biblioteki i muzea, co sprawiło, że nauka i sztuka zajęły miejsce religii w duchowym i kulturalnym wychowaniu społeczeństwa.
Wydawano wiele poradników i podręczników. Przeprowadzone wykopaliska w
1738 r. i
1748 r. w
Herkulanumie i
Pompejach (oba miasta zalał
Wezuwiusz w
79 r.) na nowo odkryły
architekturę klasyczną, która była uważana za piękną i czystą, co doprowadziło do
powstania we Francji i w krajach anglosaskich neoklasycyzmu. Pierwsza budowla tego nurtu (
kościół Sainte-Genevieve) powstała w
Paryżu w latach pięćdziesiątych
XVIII w., która następnie została przekształcona w budynek poświęcony pamięci zasłużonych i nazwana
Panteonem.