Funkcję odmiany przez przypadki pełnią przyimki, z których najważniejsze są à i de. à = w, do, na (piętrze), o (godzinie); stawia rzeczownik w celowniku.
Przykłady:
J'habite à Paris. (Mieszkam w Paryżu.)
Je parle à Annie. (Mówię do Ani.)
Je vais à Cracovie. (Jadę do Krakowa.)
Je me réveille à six heures et demi. (Budzę się o wpół do siódmej.)
Wykorzystanie funkcji odmiany przez przypadki:
Je donne mon livre à Marc. (Daję swą książkę Markowi.)
de = z, ze, od ; stawia rzeczownik w dopełniaczu
Przykłady:
De 8 H à 14 H je suis à l'école. (Od godziny 8 do 14 jestem w szkole.)
Je viens de Pologne. (Pochodzę z Polski.)
Wykorzystanie funkcji odmiany przez przypadki:
C'est le stylobille de Jacques. (To jest długopis Jakuba.)