Martin Heidegger odrzucał nazwę „egzystencjalizm”, choć to właśnie jego dziełem było sformułowanie centralnej koncepcji egzystencjalizmu, że istnienie (egzystencja) poprzedza istotę (esencję). Nie przeszkadza to jednak powszechnemu przekonaniu, że Heidegger jest głównym przedstawicielem egzystencjalizmu. Niewątpliwie przyczynił się do tego fakt, że Sartre uznał go za swojego nauczyciela, a heideggerowskie terminy, takie jak „egzystencja”, czy „autentyczność” znalazły się na centralnym miejscu w słowniku egzystencjalistów.
