|
|
G. Marcel z wnukami
|
Gabriel Marcel jest przeciwnikiem filozofii uprawianej akademicko, pojętej jako system, ustabilizowanej
w swym charakterze. Dlatego radykalnie sprzeciwiał się wszelkim „izmom”.
Dokonał rozróżnienia na dwa typy filozofowania: statyczny
i dynamiczny. Pierwszy typ określił jako „myśl pomyślaną”, co oznacza, systematyczną i abstrakcyjną filozofię, która trwa w przeżytych formułach.
Opowiedział się za filozofią konkretną, „filozofią myśli myślącej”, która uwzględnia konkretne sytuacje człowieka, podejmuje zagadnienia integralnie związane
z życiem ludzkim, i jedynie podprowadza do odpowiedzi,
a nie daje gotowych i chwilowych rozwiązań.
