Dzięki długotrwałym procesom
ewolucji,
rośliny nasienne wykształciły przeróżne sposoby rozprzestrzeniania się i zasiedlania nowych obszarów. Mimo, że nie posiadają
zdolności lokomotorycznych, to doszło do rozprzestrzenienia się ich na wszystkich lądach (łącznie z
Antarktydą). Było to możliwe dzięki
diasporom, czyli każdej części danej rośliny, która po oddaleniu się na pewną odległość od
rośliny macierzystej, jest w stanie zapoczątkować nowe życie. Do diaspor zalicza się
zarodniki u
zarodnikowych,
kłącza,
cebule,
rozłogi,
owoce i
nasiona (nazywane również
diasporami generatywnymi). Nasiona są rozsiewane w dwojaki sposób. Jednym z nich jest
samosiewność odbywająca się dzięki działającym samorzutnie wewnętrznym mechanizmom rośliny, a drugim –
obcosiewność, czyli rozsiewanie przy pomocy pośredników (np. owadów).