Poród rozpoczyna się najczęściej w 266 dni od
poczęcia (ok. 280 dni od ostatniej
miesiączki). Jego pierwsza faza trwa zwykle 10-12 godzin, w których odchodzą
wody płodowe, a
skurcze porodowe (mimowolne
skurcze macicy) przesuwają
płód w kierunku
szyjki macicy. Druga faza to przechodzenie płodu przez szyjkę macicy i
pochwę, i wydostaniu się go na zewnątrz. W przeciągu kilku sekund po odcięciu
pępowiny (długość ok. 60 cm, łączy płód z
łożyskiem)
noworodek powinien samodzielnie oddychać, co jest naocznym znakiem na przystosowanie się do środowiska innego niż w łonie matki. Pierwszy oddech noworodka jest skutkiem wywołanym przez silne pobudzenie ośrodka oddechowego w
rdzeniu przedłużonym, który odbiera impulsy płynące z
receptorów pobudzonych przez gwałtowny wzrost stężenia
CO2 znajdującego się we krwi po zaniku
tętna w pępowinie. W ostatniej fazie porodu wydalane są resztki łożyska i
błon płodowych.