Moritz Schlick (1882- 1936) był profesorem w Kilonii, zanim w 1922 powołany został do Wiednia. Zginął w gmachu uniwersytetu od kuli niepoczytalnego studenta.
Rudolf Carnap (1891 - 1970) stał się czołową postacią jeszcze za życia Schlicka. Od 1926 przebywał w Wiedniu, od 1930 był profesorem w Pradze, a od 1936 w Chicago. Rzec można, że razem z nim przenosił się główny ośrodek ruchu. A także, że jego osobista ewolucja była ewolucją całego ruchu.
Do najradykalniejszych przedstawicieli kierunku należał Otto Neurath (1882- 1945), który głosił go z paradoksalną skrajnością i publicystycznym rozmachem. Jak wielu członków Koła Wiedeńskiego, zaczął swą działalność w Austrii, a skończył na obczyźnie, przeniósł się najpierw do Hagi, potem do Oksfordu.
