W prekambrze i na początku ery paleozoicznej poszczególne fragmenty dzisiejszej Azji znajdowały się w różnych miejscach naszego globu. Pod koniec ery paleozoicznej połączyły się , tworząc jedną całość, jeden kontynent.
Azja ma bardzo zróżnicowaną budowę geologiczną. Najstarszą część kontynentu stanowią tarcze oraz platformy prekambryjskie. Należą do nich m. in. Rozległe, płaskie niziny i wyżyny, np. Nizina Zachodniosyberyjska i Wyżyna Środkowosyberyjska.
Najstarsze azjatyckie góry powstały w czasie orogenezy kaledońskiej i hercyńskiej. Są to między innymi Sajany, Ałtaj, Tien – szan oraz Ural.
Młode góry powstałe podczas orogenezy alpejskiej tworzą dwa pasy. Pierwszy leży w południowej części kontynentu i obejmuje m.in. Kaukaz, Taurus, Zagros, Elbrus, Hindukusz oraz Himalaje;
