Człowiek jest tym stworzeniem, w którym spotykają się wszystkie szczeble hierarchii. Składa się z dwóch składników - ciała i myśli, z których jeden jest nieskończenie cenniejszy od drugiego.
Czymże jest człowiek w przyrodzie? Nicością wobec nieskończoności, wszystkim wobec nicości, pośrodkiem między niczym a wszystkim.
Człowiekowi dana bywa łaska, nadprzyrodzona miłość, która należy do porządku boskiego. Więc „człowiek jest podzielony i sam sobie przeciwny", wielkość jego jest równa jego nędzy.