Cała filozofia Augustyna była więc ześrodkowana w Bogu, jedynym bycie absolutnym i doskonałym. Wobec Niego świat doczesny traci znaczenie, a jeśli ma znaczenie, to tylko jako dzieło i odblask Boga. Bez Boga nie można ani działać, ani poznawać, ani istnieć. Potrzebne jest oświecenie, aby poznać prawdę, potrzebna łaska, aby czynić dobrze i być zbawionym. W całej przyrodzie nic nie może się dziać bez udziału sił nadprzyrodzonych.
Wszystkie gałęzie wiedzy łączyły się u Augustyna, bo wszystkie miały ten sam przedmiot - Boga.
Bóg jako jedyny byt i prawda - to rzecz metafizyki;
Bóg jako źródło poznania - to przedmiot teorii poznania;
Bóg jako jedyne dobro i piękno - to przedmiot etyki;
Bóg jako osoba wszechmocna i pełna miłości - to rzecz religii.
Stary podział wiedzy na logikę, fizykę i etykę pozostał co prawda w mocy, ale jego podstawa uległa u Augustyna zmianie: wszystko to nauki o Bogu, jedna jako o przyczynie poznania, druga - bytu, trzecia - dobra.
