Drzewa te wraz ze wzrostem wysokości przechodzą w drzewa liściaste z domieszką świerków, jodeł i cedrów. Na wysokości 3200-4200 m n.p.m. obszary porośnięte są przez zarośla subalpejskie z różanecznikami i brzozami co jest związane z niższymi panującymi tutaj temperaturami. Występują tutaj także także łąki wysokogórskie, zaś powyżej znajdują się już tylko mchy, murawy i porosty. Na wysokościach przekraczających 5700 m n.p.m. znajduje się już tylko piętro śnieżne. Odmiennie urozmaicona jest południowo-zachodnia część Himalajów, gdzie na niższych terenach dochodzących tylko do 900 m n.p.m. znajdują się głównie półpustynie, lasy twardolistne z akacjami i oliwkami,a także drzewa zrzucające liście na okres zimowy. Do wysokości 3400 m n.p.m. występują lasy mieszane i iglaste.
Wiatr na Ziemi nie może wiać szybciej niż 520 km/h, jest to spowodowane siłami, które wpływają na cząsteczki powietrza (m .in. przyciąganie, tarcie, różnice ciśnień powietrza).