Analizując przebieg sukcesji, można zauważyć, że stadia seralne mają mniejszy poziom zakumulowanej biomasy. Zbiorowiska w stadium klimaksu są zasobniejsze w gatunki, a interakcje międzygatunkowe są bardziej złożone (na przykład przeważają sieci zależności pokarmowych). Mają one wyższy poziom ogólnej homeostazy (równowagi) i są bardziej odporne na działanie czynników zakłócających. Powinno się o tym pamiętać, gdy na przykład tworzone są monokultury sosnowe nieodporne na zanieczyszczenia i ataki szkodników.
Najgorszy ze skutków monokultury
