Sukcesja zaczynająca się na terenie uprzednio nie zajętym przez żadną
biocenozę nazywana jest sukcesją pierwotną. Przykładami mogą być: zarastanie odsłoniętego zbocza
klifowego albo
stoków wulkanu pokrytych
popiołami wulkanicznymi. Znacznie częściej jednak występuje
sukcesja wtórna. Sytuacja taka występuje, gdy biocenoza rozwija się na terenie zajętym wcześniej przez inną. Przykładów jest wiele:
wyręby, obszary okresowo zalewane,
pożarzyska,
ugory. Sukcesja jest procesem długotrwałym. W naszych warunkach klimatycznych
sukcesja pierwotna od piasku do lasu trwa około tysiąca lat. Jeśli raz rozwijać się będzie na porzuconym polu, sukcesja wtórna zajmie już tylko 200 lat.