|
|
Schemat twierdzenia Talesa
|
Tales umiał zmierzyć wysokość piramid i odległość między statkami na morzu, potrafił przepowiedzieć zaćmienie Słońca. Zajmował się więc matematyką i astronomią, ale tylko na sposób praktyczny i w celach praktycznych. Obliczał, lecz nie umiał uzasadnić obliczeń, przepowiadał zjawiska, lecz nie znał ich przyczyn. Nie był więc matematykiem ani astronomem, posiadał w tym zakresie umiejętności praktyczne, a nie wiedzę naukową.
Poza matematyką i astronomią Tales próbował szukać prawdy, co do której nie mogło być mowy o celach praktycznych, chciał dotrzeć do prawdziwej rzeczywistości, do arche, stałej
i niezmiennej zasady rządzącej przemianami w świecie zjawisk,
a to było już dziedziną filozofii. Tales jako pierwszy dokonał więc zwrotu, jakim było zerwanie z praktycznym sposobem myślenia. Nie był matematykiem ani astronomem, ale filozofem. I nic w tym dziwnego, jako, że „pierwszą nauką, jaka powstała, była filozofia, ze względu bowiem na ogólność swego przedmiotu miała najmniejsze znaczenie praktyczne, ale była najbardziej pociągająca teoretycznie”.
(Tatarkiewicz W., Historia filozofii T 1, PWN, 2009)
