Przyrost naturalny można zobrazować krzywą zmian liczebności populacji, czyli krzywą wzrostu populacji. Przykładowo, gdy populacja zasiedla nowe, korzystne terytorium, zwykle rozrodczość ekologiczna jest bliska maksymalnej, a śmiertelność ekologiczna bliska minimalnej. Wówczas następuje gwałtowny, wykładniczy wzrost liczebności takiej populacji. Niemal zawsze wraz ze wzrostem i zagęszczenia tempo przyrostu liczby osobników maleje, ponieważ rośnie opór środowiska. W pewnym momencie osiągnięty zostaje stan dynamicznej równowagi liczebności i populacja się stabilizuje. Jedynym znanym wyjątkiem od tej reguły jest populacja człowieka – do tej pory jej wzrost nie został opanowany.