Życie pozagrobowe lub życie po śmierci to ogólny termin oznaczający kontynuację egzystencji jednostki po śmierci biologicznej. Występuje u większości ludów świata, od starożytności ( Mezopotamii , Egiptu , Grecji ) do współczesności .Może toczyć się w zaświatach albo na ziemi (nierzadko odbywa się w obu tych miejscach równocześnie) i dotyczyć ciała ( zombi ), całości cielesno-duchowej (egzystencja po Sądzie Ostatecznym ) bądź tylko rozmaicie pojmowanej duchowej istoty zmarłego ( cień , duch , dusza ), bytującej samodzielnie lub wcielającej się w inne istoty żywe: ludzi , zwierzęta i rośliny ( reinkarnacja ) względnie obiekty nieożywione: kamienie , źródła i strumienie , wiatry itp. Życie pozagrobowe bywa ograniczone w czasie lub wieczne, jego charakter i kierunek łączą się zazwyczaj mniej lub bardziej ścisłym związkiem przyczynowo-skutkowym z poprzedzającym je życiem doczesnym.^[1]

Życie pozagrobowe według starożytnych Egipcjan

Egipcjanie w nadziei na szczęśliwy koniec ziemskiej drogi przygotowywali grobowce pełne przedstawień, rozmaitych darów - swoiste wrota do zaświatów. Kapłani kultu grobowego, by człowiek po śmierci nie wysysał krwi z żyjących w celu posilenia się, usuwali z jego ciała narządy pokarmowe i napełniali ciało ziołami . Składali w grobowcu również odzienie, sprzęty oraz posążki rodziny, służby , koni , psów i bydła . Owijali ciało w bandaże z tekstami z "Księgi Umarłych" i "Księgi Sarkofagów", by zmarły mógł łatwo pokonać niebezpieczną wędrówkę przez świat podziemny . Tak przygotowany Egipcjanin był gotowy rozpocząć życie pozagrobowe ( Pola Jaru ).

Zobacz też

• Bardo - stan pośmiertny wg buddyzmu
• reinkarnacja
• Królestwo Jamy
• Zaświaty
• Nawie
• dusza lub duch (w tym spirytyzm )
• zjawiska paranormalne
• doświadczenie śmierci - ludzie już zapoznali się jak istnieje życie po życiu widząc tunel aż na końcu było światło i gdyż wrócili do swoich ciał przez to że lekarze wykonywali resuscytację i reanimację

Przypisy