Święty Maryn (zm. przypuszczalnie w
375
) -
pustelnik
,
diakon
, legendarny założyciel
San Marino
, którego jest
patronem
,
święty
Kościoła katolickiego
.
Żywot świętego
Nieznane są bliższe szczegóły życia i śmierci św. Maryna. Święty Maryn miał pochodzić z wyspy
Arbe
(
chorw.
Rab) położonej na
Morzu Adriatyckim
u wybrzeży
Dalmacji
. Wraz ze swoim towarzyszem, św. Leonem, przybył do
Rimini
, portu włoskiego, gdzie obaj pracowali ciężko przy ładowaniu towarów, Były to czasy panowania
Dioklecjana
i Maksymiana. W czasie prześladowania obaj święci udali się na górę Tytana (
Monte Titano
), gdzie wystawili kościółek Św. Piotra i obok skromną dla siebie celę pustelniczą. Niebawem jednak rozeszli się i św. Leon na pobliskim wzgórzu Monteferetro (obecnie
San Leo
) założył własną pustelnię. Po edykcie mediolańskim (
313
) biskup Rimini wezwał św. Maryna do siebie i wyświęcił go na diakona. Wezwał także św. Leona i wyświęcił go na
kapłana
, by mógł głosić
Ewangelię
tamtejszym góralom.
Relikwie
W roku
1586
archiprezbiter
kościoła św. Piotra w San Marino
odnalazł
relikwie
Świętego pod głównym ołtarzem. Napis na urnie potwierdził autentyczność relikwii, z których część w 1602 roku została umieszczona w bogatym
relikwiarzu
. W roku
1774
powstało bractwo ku czci św. Maryna.
Kult
Papież
Pius VI
zatwierdził jego kult w roku
1778
.
W roku
1926
Pius XI
podniósł kościół Św. Maryna (dawny Św. Piotra) do godności
bazyliki
. Nad bazyliką wita przychodnia łaciński napis: Św. Mannowi (Marynowi), Patronowi i Fundatorowi Republiki[1]. Za bazyliką znajduje się grota-kaplica z wykutymi ławami zwanymi łóżkami św. Maryna i św. Leona.
W roku
1975
, z okazji przypuszczalnej 1600. rocznicy śmierci, poczta San Marino wydała ku czci Świętego specjalne znaczki.
Wspomnienie liturgiczne
św. Maryna obchodzone jest
3 września
.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Wincenty Zaleski, Święci na każdy dzień, Łódź 1981.
