Święto Jaryły
Pomnik Jaryły w donieckim parku "Украинская степь".
Dzień	pomiędzy 23 a 27 kwietnia
Typ święta	słowiańskie
Upamiętnia	ku czci bóstwa Jaryły
Znaczenie	pożegnanie zimy i powitanie wiosny ,
Podobne święta	Jare Święto (Jare Gody), topienie Marzanny , Maslenica

Święto Jaryły - święto słowiańskie poświęcone postaci bóstwa Jaryły oraz związane z odradzającą się wiosną przyrodą^[1].

Jeszcze w połowie XIX wieku na Białorusi obchodzone było pomiędzy 23 , a 27 kwietnia . Zostało zniesione przez biskupa ludowego w 1765 roku^[2]. Białoruski tekst z 1846 roku mówi o Jaryle, który bosonogi, z wiankiem na głowie, ubrany w białą szatę i z głową ludzką w prawej ręce, a z kłosem żyta w lewej jedzie na białym koniu. Głowa, symbolizować miała starego Jaryłę, którego detronizuje nowy Jaryło, czyli nadchodzący nowy rok. 27 kwietnia najpiękniejszą i najpracowitszą dziewczynę (lub kukłę^[3]) ubierano na biało i sadzano na białym koniu uwiązanym do słupa. Otaczała ją gromada dziewcząt, która śpiewała:

Po tańcach i tak zwanym korowodzie , następował pierwszy siew . Święto kończyło się uroczystą ucztą z elementami orgiastycznymi . W folklorze Słowian zachodnich brak jest Święta Jaryły, natomiast pożegnanie zimy związane było ze śmiercią Marzanny - bóstwa symbolizującego zimę, chodzono z Maikiem, Nowym Latem (jego symbolem był czubek drzewa iglastego) lub z kogutem (ptak solarny, symbol nowego dnia, zmartwychwstania)^[1][2].

Zobacz też

• religia Słowian
• rodzimowierstwo słowiańskie

Przypisy