Świdrak okrętowy
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Podtyp	muszlowce
Gromada	małże
Podgromada	blaszkoskrzelne właściwe
Nadrząd	Heterodonta
Rząd	Myoida
Rodzina	Teredinidae
Rodzaj	Teredo
Gatunek	świdrak okrętowy
Nazwa systematyczna
Teredo navalis
Linnaeus, 1758

Świdrak okrętowiec ( łac. Teredo navalis) - gatunek małża (rząd blaszkoskrzelne ) żywiącego się drewnem ( celulozą ).

Osiąga długość do 20 cm, średnica do ok. 8 mm Żyje w morzach i oceanach. Odpowiedzialny jest za niszczenie podwodnych elementów drewnianych m.in. nabrzeżach , pomostach, molach , dokach i w statkach morskich.

Historycznie największe skupiska świdraków znajdują się w Morzu Karaibskim , skąd roznoszone są po innych morzach m.in. przyczepione do dna przepływających tamtędy statków, a także w ich zbiornikach balastowych . Ponieważ świdrak preferuje wody ciepłe i o stosunkowo wysokim stopniu zasolenia, to dotychczas w zasadzie nie był spotykany w Morzu Bałtyckim , dzięki czemu wraki zatopionych tu drewnianych statków i okrętów nie uległy całkowitemu zniszczeniu i przetrwały pod wodą kilka stuleci (tak jak szwedzki galeon Vasa , który zatonął w porcie w Sztokholmie w 1628 , podniesiony z dna w II połowie XX wieku i przekształcony w muzeum ).

przekrój przez kawałek drewna zaatakowany przez świdraki; każdy otwór i tunel utworzony został przez innego osobnika

Od końca XX wieku obserwowana jest jednak coraz powszechniejsza obecność świdraka także w Bałtyku^[1].

Przypisy