Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Ego

Ego

Ego ( łac. ja, niem. das Ich, franc. moi) - jedna ze struktur osobowości . Często rozumiane w znaczeniu ja jednostki ludzkiej.

Ego w psychologii

Historia pojęcia

Choć w zestawieniu z id (das Es, "to") i superego (das Über-Ich, "nad-ja"), termin ja (das Ich, ego) pojawił się w pismach Zygmunta Freuda dopiero w latach 20. XX wieku, istniał samodzielnie już w pierwszych psychoanalitycznych pracach twórcy psychoanalizy.

W pracy Projekt naukowej psychologii (1895) ja było rozumiane jako grupa neuronów będących permanentnie pobudzonych przez następujące po sobie stany przyjemności i bólu. Z uwagi na ciągłe pobudzenie, stały się niejako zbiornikiem pobudzenia, które mogło być wykorzystywane w rozmaity sposób. Kluczowe dwie funkcje ja to łagodzenie impulsów prowadzących do bezpośredniego działania, oraz tych prowadzących do rozwinięcia się skrajnego lęku. Te zadania jednym słowem mogą być określone jako hamowanie procesu pierwotnego .

W Studiach nad histerią (1895) Freud wskazał na istnienie dwóch konfliktowych ośrodków organizacji materiału psychicznego: ja i patologiczne wspomnienie. Celem terapii było stopniowe włączanie wyobrażeń i wspomnień zorganizowanych wokół patologicznego jądra w obręb ja. W tym rozumieniu ja byłoby zorganizowanym zbiorem wyobrażeń o sobie, o swoich zasadach moralnych, sposobach postępowania, zaś patologiczne jądro – zbiorem fantazji, wspomnień, dążeń niemożliwych do pogodzenia z ja, zagrażających ja. Zatem włączenie tegoż patologicznego wspomnienia jest niemożliwe bez radykalnych zmian w ja określanych jako przepracowanie.

W pierwszym okresie rozwoju psychoanalizy ja było oczywistością: to było to co pacjent uważał na swój temat, to co świadomie pamiętał. Uwaga skupiona była na przywracaniu nieświadomego materiału patogennego. W drugim okresie skupiono się na analizie oporów, czyli wskazywaniu momentów w których pacjent nie chce współpracować z psychoanalitykiem i szukaniu przyczyn tychże oporów. W tej fazie widoczne było, że opory pochodzą z tego samego źródła co ja. W trzecim etapie zintegrowane zostało intuicyjne pojęcie ja – czyli to co pacjent uważa na swój temat, jego świadome przekonania, z nieświadomymi mechanizmami obronnymi odpowiedzialnymi za opór. Efektem tej integracji była instancja das Ich obecną w drugiej topograficznej teorii aparatu psychicznego.

Powstawanie i rozwój ego

  • Zgodnie z koncepcją Freuda ja nie jest obecne od początku życia. Powstaje dopiero w pewnym czasie po narodzeniu aby podmiot mógł sprostać wymaganiom rzeczywistości.
  • Melanie Klein uważała, że ego istnieje od momentu narodzin człowieka i już od samego początku jest zdolne do działania. Przykładem wyrazu takiego działania jest poszukiwanie pierwotnego obiektu – piersi.
  • Jacques Lacan umieszcza moment rozwoju ja w fazie lustra – etapie rozwoju w której następuje utożsamienie pierwotnie niezintegrowanego zespołu części z idealnym obrazem jakie dziecko widzi w lustrze. Jest to zarazem moment pierwszego złudzenia co do własnej natury. Stąd w koncepcji Lacana wszelkie przekonania osoby na własny temat są tylko złudzeniem. Faza lustra jest momentem fundacji rejestru wyobrażeniowego.

Rola ego

Ego w modelu psychoanalitycznym , to podstawowa struktura, obok superego oraz id . Ego wytwarza się ponieważ zaspokojenie potrzeb organizmu wymaga działań w świecie rzeczywistym (obiektywnym) poprzez przekształcanie wyobrażeń w spostrzeżenia. Jest podporządkowane zasadzie rzeczywistości , działa za pośrednictwem procesu wtórnego , sprawuje kontrolę nad funkcjami poznawczymi i intelektualnymi. Ta część osobowości decyduje o przystąpieniu do działania, które popędy i w jaki sposób zostaną zaspokojone, oraz o tym które życzenia zostaną wyparte . Zasadnicza rola ego to godzenie wymagań organizmu z warunkami środowiskowymi czyli id i superego . Nie należy jednak popełniać błędu utożsamiając ego i świadomość . Nie wszystkie obszary ego są świadome. W obszar ego zaliczane są mechanizmy obronne , które ze swej natury nie są świadome.


Konwencja terminologiczna

W powojennych tłumaczeniach dzieł Freuda przyjęta została terminologia zaczerpnięta z przekładu angielskiego. Wynikało to między innymi z faktu, że po II wojnie światowej psychoanaliza została ponownie wprowadzona do krajów europejskich przez Stany Zjednoczone , gdzie w latach międzywojennych dane jej było odnieść znacznie większe sukcesy niż w Europie – to właśnie na gruncie amerykańskim obrosła w literaturę przedmiotu i była praktykowana na skalę nieomal masową w porównaniu z Europą . Nie bez znaczenia był również fakt, że do USA i Anglii wyemigrowała większość niemieckojęzycznych psychoanalityków pochodzenia żydowskiego. Stąd także w kilku przetłumaczonych wówczas na polski pracach oryginalny termin das Ich był tłumaczony zgodnie z konwencją angielską jako ego.

W samym angielskim termin ten pojawił się zresztą na skutek niedogodności wynikających z równoległego stosowania w tym języku (w zależności od kontekstu gramatycznego) dwóch form zaimkowych: "I" = "ja" oraz me = "ja". Pierwszy tłumacz pism Freuda na angielski, Alexander Brill, postanowił wybrnąć z tych trudności, wprowadzając słowo łacińskie, którego sam Freud – notabene – nigdy w swych pismach nie używał (tą samą metodą zastępowania słów niemieckich przez greckie lub łacińskie, czy też przez hybrydy grecko-łacińskie, Brill posłużył się również w wypadku kilku innych podstawowych terminów psychoanalitycznych, np. das Über-Ich = "nad-ja" przetłumaczył jako "superego", die Besetzung = "obsada", "obsadzenie" przetłumaczył jako " kateksja ", die Fixierung = "utrwalenie" przetłumaczył jako " fiksacja " itp.).

W przekładach Roberta Reszke wydanych przez Wydawnictwo KR konsekwentnie odchodzi się od terminu ego na rzecz bardziej właściwego ja. Podobne stanowisko w tej kwestii prezentuje tłumaczenie Słownika psychoanalizy Jeana Laplanche i Jeana-Bertranda Pontalisa (notabene, Francja , skąd pochodzą autorzy tej pracy, i pod tym względem zachowała sobie prawo do wyjątkowości – choć i we francuskim istnieją podobne problemy gramatyczne jak w angielskim – oboczność zaimków je i moi – w przed- i powojennych przekładach tekstów Freuda na francuski nigdy nie pojawiła się terminologia angloamerykańska).

Ego jest jednym z podstawowych pojęć w psychoanalizie Zygmunta Freuda . W analizie transakcyjnej odpowiednikiem ego jest komponent dorosłego .

Ego w systemach religijnych

Wiele religii uznaje pojęcie ego za kluczowe zagadnienie religijne. Najbardziej powszechnymi przykładami tego są hinduizm i buddyzm .

Hinduizm

  • W wisznuiźmie ego oznacza utożsamianie się z własnym ciałem. Kiedy ktoś rozumie, że nie jest ciałem , ale czystą duszą , jest to prawdziwym ego. Potępiane jest fałszywe ego, ale nie ego prawdziwe. Poczucie, że jestem sprawia ego, ale kiedy to jestem odnoszone jest do naszego materialnego ciała jest ego fałszywym. Kiedy istota jaźni odnosi się do rzeczywistości, to jest to ego prawdziwe. Niektórzy twierdzą, iż powinniśmy pozbyć się naszego ego, co jest zupełnie niemożliwe, jako że ego oznacza tożsamość [1].
  • Osho : „Zjawisko ego, ja, nie jest rzeczą, jest to proces. Nie jest to substancja, która siedzi tam w tobie, musisz to tworzyć w każdym momencie. To jest jak pedałowanie rowerem. Jeśli pedałujesz, to trwa i trwa, jeśli nie pedałujesz to zatrzymuje się. Może to jeszcze trochę potrwać, z powodu przeszłych momentów, ale w chwili, kiedy przestałeś pedałować, faktem jest, że rower zaczyna się zatrzymywać. To nie ma więcej energii, nie ma więcej mocy, aby udać się gdziekolwiek. To zaczyna upadać i zapadać się”.

„Ego istnieje, ponieważ jedziemy na pedałującym pragnieniu, ponieważ staramy się dostać gdzieś, ponieważ skaczemy przed siebie. To jest właśnie zjawisko ego - skok przed siebie, skok w przyszłość, skok w jutro. Skok w nie-egzystencjalne tworzy ego. Ponieważ to wychodzi z nie-egzystencjalnego, to jest jak miraż. To składa się tylko z pożądania i niczego więcej. To składa się wyłącznie z pragnienia i niczego więcej”[2].

Buddyzm

Przebudzenie oznacza zanik ego. Ego pojawia się wraz z pojawieniem się myśli, zanika wraz z zaniknięciem myśli. Dlatego przebudzeni określają ego jako iluzję z którą człowiek się utożsamia, którą uważa jako własną osobę.

  • Buddyzm głosi, że tożsamość " ja " jest jednym z głównych (obok braku urzeczywistnienia "pustości" zjawisk) źródeł powstawania cierpienia ( dukkha ). Tożsamość ta jest przyczyną cierpienia w tym sensie, gdyż intuicyjnie wydaje się istnieć w relacji z pięcioma skupiskami jako obiekt cierpienia (dukkha). Natomiast według buddyjskiej szkoły cittamatra jedyne co istnieje, to samoświadomy i samorozświetlający się umysł wolny od dualizmu doświadczenia i doświadczającego, czyli na najgłębszym poziomie natura tego umysłu, zarazem natura rzeczywistości, sedno wszelkich jak i każdej z czujących istot jest jednak indywidualna, gdyż manifestująca się zgodnie z prawem przyczynowo-skutkowym karma . Poczucie rozdzielenia stwarzają tu tylko nawykowe skłonności i splamienia maja , m.in. owe mało subtelne wrażenie odrębnej tożsamości ego , które na powierzchownych poziomach świadomości zanika całkowicie w czasie procesu śmierci. Jednak dalej pozostaje i reinkarnuje się tylko najbardziej subtelna wolna od splamień, dualizmu i koncepcji natura umysłu, umożliwiając w bardo , jak i w kolejnym odrodzeniu dalszy rozwój (lub zanik) nawykowych sił. Teksty buddyjskie przyrównują te nawykowe skłonności i splamienia do fal oceanu, a naturę umysłu do wody oceanu. Pojedyncze fale na oceanie Umysłu pojawiają się i znikają, niekiedy uchodząc w głębiny, a niekiedy można je wyodrębnić (śmierć, bardo i kolejne odrodzenie), ale przez cały czas pozostają częścią wód oceanu.
  • Kodo Sawaki: „Wszyscy wyobrażają sobie, że ego jest czymś niezmiennym, jakimś nieruchomym punktem, wokół

którego wszystko się kręci. Kiedyś pewien człowiek powiedział: "Patrz, wszyscy umierają oprócz mnie!". Dziś już od dawna nie żyje”.

„Całe życie jesteś całkowicie szalony, ponieważ myślisz, że istniejesz "ty" i "inni"”. Starasz się wyróżnić z tłumu, ale w rzeczywistości nie ma ani "ciebie" ani "innych"".

„"Brak jaźni" znaczy, że "ja" nie jest oddzielnym podmiotem. Kiedy "ja" nie jestem oddzielnym podmiotem, wtedy wypełniam cały wszechświat. To, że wypełniam cały wszechświat, jest tym, co mam na myśli mówiąc "wszystkie rzeczy są prawdziwą formą"”[3].


Przypisy

Bibliografia

  1. T. Kobierzycki: Gnoti deauton: dusza, charakter, jaźń, osobowość, osoba : dzieje pięciu pojęć. Warszawa: Wydaw. AM im. F. Chopina, 2001 . . 

Zobacz też


Inne hasła zawierające informacje o "Ego":

Biegun północny wysunięty na północ punkt na kuli ziemskiej , ustalony na podstawie jej ruchu obrotowEgo . To przez ten punkt przechodzi oś obrotu naszej planety. Ma on ...

1972 przemysłowych. Apel do robotników o podjęcie dodatkowej pracy.w Dąbrowie Górniczej aresztowano Zdzisława MarchwickiEgo , zwanEgo "wampirem z Zagłębia". 8 stycznia – uchwałą Rady Ministrów zamrożono ceny ...

Nowa Anglia 9 stycznia 1788 (5) - odłączenie od Massachusetts 15 marca 1820 (23) - 6 lutEgo 1788 (6) - 21 czerwca 1788 (9) - 29 maja 1790 (13) - 4 ...

Taylor Swift sprzedaż albumów Swift wyniosła ponad cztery miliony kopii, czyniąc z niej najlepiej sprzedającEgo się artystę w Stanach Zjednoczonych w tymże okresie. W styczniu 2010 ...

Świadomość społeczna ...

Romeo i Julia (film 1996) Laurence Vondie Curtis-Hall – Escalus Jesse Bradford – Baltazar M. Emmet Walsh -AptekarzZak Orth – GrzEgorz Jamie Kennedy – SamsonDash Mihok – Benvolio Montecchi Nagrody i nominacje Amerykańska Akademia ...

West Side Story ośmiu Oscarów . Akcja rozgrywa się w latach 50. XX wieku na ulicach NowEgo Jorku .Autorzy:muzyka - Leonard Bernstein libretto - Arthur Laurents (na podstawie Romea i ...

Język prasłowiański jest to należący do rodziny języków indoeuropejskich wspólny prajęzyk dawnych Słowian , z którEgo później wykształciły się poszczególne języki słowiańskie . Za koniec istnienia języka prasłowiańskiEgo ...

1977 Statystyczny ogłosił komunikat o 1976 r. Przeciętna płaca wynosiła 3 963 zł. 1 lutEgo – w Warszawie odbyło się zebranie oddziałów Związku Literatów Polskich (ZLP). ...

Ludwik XVIII Francji wstąpił Ludwik XVI, Ludwik Stanisław Ksawery zaczął być tytułowany zwyczajowym tytułem najstarszEgo brata króla Francji – Monsieur. W latach 1773 - 1814 był wielkim mistrzem ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Ego":

215a Działania zbrojne w latach 1941-1945 (plansza 12) Działania zbrojne w latach 1941-1945 Wielka Rada Faszystowska odsunęła Benito Mussolini`Ego ze stanowiska premiera rządu, a król Wiktor Emmanuel III wydał rozkaz ...

031. La Mettrie Człowiek maszyna (plansza 4) e height=380 width=770 > System La MettriEgo Człowiek Witruwiński Leonardo da Vinci System La Mettrie'Ego był, jak sam ...

Motyw powrotu w literaturze i filmie (plansza 24) o czymś pomyśleć, a to się spełni. J.M. Barrie grany przez Johnny'Ego Deppa, jest niczym czarodziej, przewodnik po krainie wyobraźni, potrafi sprawić, że ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie