Złożenie (compositum) – wyraz , który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów oraz łączącego je międzyrostka .

W złożeniach, w których pierwszy człon jest rzeczownikiem , przymiotnikiem , zaimkiem lub liczebnikiem , występuje formant -o-, np.:

• rzeczownik: lat-o-rośl, desk-o-rolka, bałw-o-chwalczy,
• przymiotnik: cudz-o-ziemiec, nisk-o-podłogowy,
• zaimek: sam-o-sąd, sob-o-wtór,
• liczebnik: trzeci-o-rzęd, siedmi-o-letni.

Historycznie można zaobserwować ten międzyrostek w imionach słowiańskich, np.: Mir-o-sław, Jar-o-sław, Dobr-o-gost.

W złożeniach, w których pierwszy człon jest czasownikiem , wystepuje formant -i- lub -y-, np.:

• czasownik i formant -i-: dus-i-grosz, wyrw-i-dąb, pędz-i-wiatr,
• czasownik i formant -y-: męcz-y-dusza,włócz-y-kij.

Formant ten można odnaleźć także w niektórych imionach o słowiańskim pochodzeniu, np.: Kaz-i-mierz, Bron-i-sław, Zb-y-gniew (dziś: Zbigniew)^[1] .

Zobacz też

• słowotwórstwo
• zestawienie
• zrost

Przypisy