Zespół suchego oka, "suche oko" (
łac.
xerophtalmia, keratoconjunctivitis sicca, keratitis sicca)[1] , (ang. Dry Eye Syndrome) – schorzenie
oczu
wywołane niedostatecznym wydzielaniem łez lub nadmiernym parowaniem filmu łzowego. Do jego typowych objawów należy: drapanie, uczucie piasku pod powiekami, uczucie obcego ciała, swędzenie, pieczenie, zaczerwienie, ból, obrzęknięte powieki, zjawisko podwójnego widzenia gromadzenie się wydzieliny w kącikach oka, światłowstręt.
Etiologia zespołu suchego oka:
- nadmierna eksploatacja narządu wzroku: długotrwałe czytanie, jazda samochodem, oglądanie telewizji, praca przy komputerze (na skutek obniżenia częstotliwości mrugania)
- niekorzystne warunki środowiskowe: zakurzenie i zadymienie pomieszczeń, klimatyzacja, suche powietrze, parujące substancje chemiczne
- przewlekłe schorzenia: choroby tarczycy, nowotwory, cukrzyca, trądzik, łojotok
- zażywanie niektórych farmaceutyków: leków antykoncepcyjnych i przeciwalergicznych, środków nasennych, uspokajających i psychotropowych
- zmiany hormonalne w okresie przekwitania, obniżenie poziomu estrogenu
- zanik gruczołu łzowego i jego stopniowa dysfunkcja u osób po 40 roku życia
- powikłanie wynikające z noszenia soczewek kontaktowych
- powikłanie wynikające z długotrwałego i częstego stosowania kropli do oczu zawierających konserwanty
- inne: niedobór witaminy A, ciąża, stres
Zespół suchego oka sprawia, że narząd wzroku jest bardziej podatny na infekcje. Poprzez odsłoniętą
rogówkę
mogą wnikać mikroorganizmy chorobotwórcze (bakterie, wirusy, grzyby). Najstarszą i najskuteczniejszą metodą rozpoznawania zespołu suchego oka jest tzw.
test Schirmera
. Na rynku pojawiły się również indykatory zastępcze.
Ocenia się, ze blisko połowa użytkowników soczewek kontaktowych doświadcza objawów zespołu suchego oka. Dyskomfort podczas noszenia soczewek kontaktowych związany z zespołem suchego oka jest przyczyną około 51% wszystkich porzuceń soczewek kontaktowych [2].
Objawy schorzenia mają charakter przewlekły i wymagają stałego leczenia lub łagodzenia objawów. Leczenie polega przede wszystkim na uzupełnianiu filmu łzowego poprzez dostarczanie środka zwilżającego w postaci preparatów typu "sztuczne łzy". Warto wybierać te z kropli ocznych, których kompozycja składników jest zbliżona do naturalnego płynu łzowego. Zaleca się stosowanie preparatów pozbawionych środków konserwujących, które są bezpieczne również dla alergików i osób noszących
soczewki kontaktowe
. Zapewniają one optymalny poziom nawilżenia gałki ocznej. Wśród składników o działaniu kojącym najczęściej występuje świetlik, nagietek lekarski oraz
hialuronian sodu
.
Jedną z inwazyjnych metod leczenia zespołu suchego oka jest laserowy zabieg trwałego zamknięcia punktów łzowych (kanalików, w zdrowym oku odprowadzających nadmiar łez).
Przypisy