Zeloci ( gr. ζηλωται, zelotai; hebr. קנאים, kannaim – gorliwi) – ugrupowanie polityczno-religijne w rzymskiej Palestynie . Stawiali sobie za cel walkę z Rzymianami oraz Żydami , którzy kolaborowali z okupantem. Stronnictwo uformowało się w północnej Galilei . Na jego czele stał Ezechiasz i jego synowie. Byli zdania, że poddanie się niewoli oznacza zaparcie się Boga - jedynego Pana. Wierzyli również, że przez walkę przyspieszą przyjście mesjasza .

Pierwszy raz wystąpili w roku 6 pod przywództwem Judy Galilejczyka przeciw rzymskiemu spisowi ludności przeprowadzanemu przez Kwiryniusza , który stłumił to powstanie. Z czasem wyodrębnili się z nich jeszcze bardziej fanatyczni sykariusze . Oba ugrupowania odegrały wiodącą rolę w powstaniu w latach 66 - 73 .

Zelota stał się w języku polskim rzeczownikiem pospolitym oznaczającym konserwatystę (w znaczeniu tradycjonalistycznym).

Zobacz też

• Masada
• starożytny Izrael