Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Polska Siła Zbrojna

Polska Siła Zbrojna (Polnische Wehrmacht) - oddziały zbrojne Królestwa Polskiego, wchodzące w latach 1917-1918 w skład armii niemieckiej, utworzone z żołnierzy Legionów Polskich i dowodzone nominalnie przez generała – gubernatora Hansa von Beselera, sprawującego nadzór nad formacją za pośrednictwem Oddziału do Spraw PSZ. Faktycznym dowódcą był gen. Felix von Barth, stojący na czele Inspektoratu Wyszkolenia przy Wodzu Naczelnym PSZ.

Geneza

10 kwietnia 1917 Austriacy przekazali podległe im operacyjnie Legiony Polskie władzom niemieckim, które miały przeprowadzić ich szkolenie i scalenie jako zalążek przyszłej armii Królestwa Polskiego. Szefem zaciągu do wojska polskiego został Władysław Sikorski, całą akcję nadzorował Józef Piłsudski jako referent komisji wojskowej Tymczasowej Rady Stanu. Jednak sprowokowany przez Piłsudskiego kryzys przysięgowy 9 lipca 1917 spowodował internowanie pochodzących z Królestwa 15 000 legionistów i odesłanie 3 000 pochodzących z Galicji na front włoski. II Brygada Legionów Polskich, po złożeniu przysięgi została przeformowana w Polski Korpus Posiłkowy podległy dowództwu austriackiemu. Z pozostałych w Królestwie ochotników, po złożeniu przysięgi, utworzono Polską Siłę Zbrojną. Polnische Wehrmacht liczył początkowo jedynie 2 775 żołnierzy. Do 19 października 1918 liczba ta zwiększyła się do 9 000.

Komisja Wojskowa

Ze strony polskiej za formowanie PSZ odpowiadała Komisja Wojskowa podległa Radzie Regencyjnej będąca zalążkiem przyszłego Ministerstwa Spraw Wojskowych. Na czele Komisji wojskowej stał dyrektor - Ludwik Górski, a po jego odwołaniu (22 marca 1918) Franciszek Pius Radziwiłł. Istotną rolę w pracach Komisji odegrał, oddelegowany z PSZ, zastępca dyrektora - płk Marian Januszajtis-Żegota oraz nieoficjalny doradca wojskowy Rady Regencyjnej - gen. Tadeusz Rozwadowski. Z istnieniem Komisji ściśle wiąże się powstanie dwu ważnych czasopism wojskowych - "Bellony". której pierwszy numer ukazał się w początkach 1918 oraz "Wiarusa".

Zmiany organizacyjne w 1918

Na przestrzeni 1918 roku przeprowadzano wyszkolenie ochotników do PSZ na Kursach Wyszkolenia Piechoty nr 1, 2, 3 (Ostrów Mazowiecka), na kursach Artylerii (Garwolin), Kawalerii (Mińsk Mazowiecki) i na kursach Saperów (Modlin). Inspektorem kursów wyszkolenia był płk Henryk Minkiewicz, inspektorem Szkół Piechoty ppłk Leon Berbecki, komendantem Szkoły Podchorążych kpt Marian Kukiel, Szkoły Podoficerskiej kpt Mieczysław Mozdyniewicz. Kompaniami w szkołach dowodzili m.in. porucznicy Marian Porwit i Stefan Rowecki. W ramach PSZ funkcjonowały ponadto Krajowy Inspektorat Zaciągowy, żandarmeria wojskowa, Polskie Więzienie Forteczne w Warszawie, Komenda Placu w Warszawie oraz Sąd Inspektoratu Wyszkolenia PSZ, później przemianowany na Sąd Wojenny Wojsk Polskich w Warszawie i zlikwidowany 14 stycznia 1919.

Po naciskach Rady Regencyjnej z kwietnia 1918 władze niemieckie na czele z Beselerem zgodziły się na stopniową rozbudowę PSZ. 24 kwietnia 1918 powołano osobny dla PSZ sąd wojskowy na czele, którego stanął płk Minkiewicz. 1 maja 1918 inspektorat Kursów Wyszkolenia został natomiast przemianowany na Dowództwo Brygady Piechoty. W skład utworzonej I Brygady Piechoty weszły dwa pułki piechoty. W listopadzie 1918 sformowany został trzeci pułk piechoty.

  • Dowództwo I Brygady Piechoty
    • dowódca - płk Henryk Minkiewicz (do 29 XI 1918)
    • dowódca - płk Leon Berbecki (od 29 XI 1918)
  • 1 Pułk Piechoty - mjr Karol Udałowski
  • 2 Pułk Piechoty - mjr Ferdynand Zarzycki
  • 3 Pułk Piechoty - ppłk Karol Block
Ponadto przekształcono:
  • kurs Wyszkolenia Kawalerii na szwadron kawalerii - dow. rtm. Juliusz Kleeberg
  • kurs Wyszkolenia Artylerii na baterię artylerii (6 dział) - dow. por. Stefan Mazurkiewicz
  • kurs Wyszkolenia Taborów na szwadron - dow. ?
Przejście PSZ pod zwierzchnią władzę Rady Regencyjnej

12 października 1918 Rada Regencyjna przejęła zwierzchnią władzę nad Polską Siłą Zbrojną oraz wydała dekret z nową rotą przysięgi dla oddziałów polskich. Od tego dnia konsekwetnie zaczęto używać nazwy Wojsko Polskie w miejsce PSZ. 19 października nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy Inspektoratu Wyszkolenia - gen. Felixa Bartha zastąpił płk.Henryk Minkiewicz. Inspektorat istniał natomiast do 29 października kiedy to, rozkazem szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. Tadeusza Rozwadowskiego został rozwiązany. 7 listopada Rada Regencyjna powołała natomiast gen. Stanisława Szeptyckiego na stanowisko dowódcy oddziałów polskich organizowanych na terenie Królestwa Polskiego i Galicji.

Oddziały PSZ, mimo iż liczyły nieco ponad 9 tys. żołnierzy, odegrały istotną rolę w przygotowaniu kadr Wojska Polskiego. O znaczeniu tej formacji decydował fakt, że posiadała zalążki wszystkich rodzajów broni, a także opracowane regulaminy oraz materiał kadrowy. Po przeprowadzeniu mobilizacji PSZ była w stanie przekształcić się w kilka wielkich jednostek wojskowych. Żołnierze tej formacji odegrali też istotną rolę przy rozbrajaniu oddziałów niemieckich w Warszawie (listopad 1918).


Inne hasła zawierające informacje o "Polska Siła Zbrojna":

Podróżnik ...

Dziady (zwyczaj) ...

Pęcice ...

Rodzimy Kościół Polski ...

Biskup ...

Wag ...

Cava de' Tirreni ...

Mieszko II Lambert ...

Nadciśnienie tętnicze ...

Guwernantka ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Polska Siła Zbrojna":

Wielkości fizyczne i ich jednostki (plansza 3) ...

218a Sprawa polska podczas II wojny światowej (plansza 1) ...

218a Sprawa polska podczas II wojny światowej (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie