Włókna drzewne - grubościenne, wydłużone
komórki
drzew liściastych, rozmieszczone pojedynczo lub grupami pomiędzy innymi komórkami lub
tkankami
, wypełnione są powietrzem lub wodą. Zdrewniałe ściany włókien mogą posiadać nieliczne jamki proste lub jednostronnie lejkowate. Dojrzałe włókna drzewne są najczęściej martwe, pełnią rolę wzmacniającą lub (żywe) podwójną: wzmacniającą i jednocześnie spichrzową (np u
klonów
). Stanowią główną część masy drzewnej, decydują o twardości,
ciężarze właściwym
i właściwościach technicznych drewna.
Gatunki drzew o włóknach grubościennych, o bardzo małym świetle komórkowym jak
buk
,
grab
,
dąb
,
jesion
, mają
drewno
twarde o wysokich właściwościach mechanicznych. Gatunki o włóknach mniej grubościennych, z większym światłem jak
topole
,
lipa
lub
wierzba
, mają drewno miękkie, o niższych właściwościach wytrzymałościowych. Zróżnicowanie grubości ścian włókien drzewnych może wystąpić w obrębie jednego gatunku w zależności od warunków wzrostu.
Włókna drzewne - nieanatomiczna nazwa
tkanek
roślin drzewiastych, stosowana w znaczeniu
włókna naturalnego
, najczęściej w kontekście kierunku ich osiowego położenia. Pojęcie używane w języku leśników i drzewiarzy.