Władysław Kononowicz

Władysław Kononowicz (ur. w 1820 , zm. 4 czerwca 1863 w Warce ) – pułkownik wojsk powstańczych w czasie powstania styczniowego .

W armii rosyjskiej walczył na Kaukazie , gdzie dosłużył się stopnia majora. Po wzięciu dymisji z wojska został dowódcą oddziałów powstańczych w ziemi czerskiej . Zorganizował na prawym brzegu Pilicy (między Warką a Magnuszewem ) oddział powstańczy z okolicznych mieszkańców działający w lasach, głównie Puszczy Stromeckiej , stoczył szereg potyczek z wojskiem rosyjskim. 25 marca 1863 pobił Rosjan pod Chynowem . 19 kwietnia rozbił pod Wąchockiem trzykrotnie silniejszą kolumnę rosyjską. 20 kwietnia zdobył na wrogu 180 karabinów. 4 maja rozbił Rosjan pod Magnuszewem , 14 maja stoczył zwycięską potyczkę pod Rozniszewem . Obozował na niedostępnej kępie rozniszewskiej (obecnie Anielin-Kępa ) u ujścia Pilicy pod Rozniszewem , prowadził wypady na Warkę , Nowe Miasto nad Pilicą , Magnuszew , Ryczywół .

Jego zwycięstwo z 14 maja spowodowało wyprawę odwetową 2 000 żołnierzy rosyjskich z Warszawy . Otoczony 2 czerwca 1863 r. pod Grabowską Wolą rozwiązał oddział, ale sam z eskortą został ujęty i odwieziony do Warki (razem z adiutantami Edmundem Nałęcz-Sadowskim i F. Łabędzkim). 4 czerwca 1863 r. wraz z nimi został rozstrzelany na wareckich błoniach.

Zobacz też

• Oddział Władysława Kononowicza