Hieronim Władysław Kieniewicz (ur. 6 września 1834 w Metzu – zm. 6 czerwca 1864 w Kazaniu ) – członek władz powstania styczniowego , inżynier .

W 1853 ukończył Szkołę Centralną Sztuk i Rzemiosł w Paryżu . W 1857 zaangażowany przez spółkę akcyjną budującą linie kolejowe w Rosji . W 1860 został inżynierem naczelnym linii saratowskiej . W Sankt Petersburgu nawiązał kontakt z Kołem Oficerów Zygmunta Sierakowskiego .

22 stycznia 1863 znalazł się w Wilnie , gdzie przedstawił komitetowi stronnictwa białych plan wywołania dywersji rewolucyjnej w głębi Rosji . Uzyskał na ten cel 15 tysięcy rubli . Wyjechał do Sankt Petersburga i Moskwy . Na początku maja przybył do Wilna i zdał sprawę ze swojej działalności Wydziałowi Prowincjonalnemu Litwy, który delegował go jako przedstawiciela Litwy przy Rządzie Narodowym . Wyprawiony do Paryża z 25 tysiącami rubli, przeznaczonymi na zakup broni, i z pismem nominacyjnym Władysława Czartoryskiego na agenta dyplomatycznego Rządu Narodowego.

5 czerwca aresztowany przez policję rosyjską na granicy Królestwa Polskiego , przewieziony do Kazania , gdzie prowadzono śledztwo w sprawie wykrytej organizacjo rewolucyjnej. Śledztwo nadzorował osobiście cesarz Rosji Aleksander II Romanow . Skazany na karę śmierci , został rozstrzelany w Kazaniu 6 czerwca 1864.

Bibliografia

• Stefan Kieniewicz , Hieronim Władysław Kieniewicz, w: Polski Słownik Biograficzny , 1966 - 1967 , t. XII, s. 416-417.