Naturalne granice Wyżyny Irańskiej wyznaczają (z zachodu na wschód) góry
Zagros
,
Elburs
,
Köpetdag
i
Hindukusz
. Jej wnętrze zajmuje suchy
płaskowyż
, podzielony na odrębne kotliny niewysokimi łańcuchami górskimi. Wnętrza kotlin zajmują obszary
pustynne
, rozległe
solniska
.
Wyżyna Irańska pozostaje pod wpływem
klimatu podzwrotnikowego
suchego o cechach wybitnie kontynentalnych. Naturalną suchą szatę roślinną tworzą formacje o charakterze
stepowym
i
półpustynnym
. Wyżyna Irańska jest obszarem aktywnym
sejsmicznie
. Osadnictwo skupiło się w północnych częściach wyżyny i w
oazach
.
Inne hasła zawierające informacje o "Wyżyna Irańska":
