Okładka powieści z anglojęzycznego wydania z 1911 roku

Wyspa skarbów – powieść przygodowa autorstwa szkockiego pisarza Roberta Louisa Stevensona opowiadająca o losach piratów, poszukujących ukrytego skarbu. Po raz pierwszy wydano ją w całości w roku 1883 , natomiast w latach 1881–1882 ukazywała się w odcinkach w czasopiśmie dla dzieci "Young Folks". Stevenson wpadł na pomysł napisania Wyspy skarbów, kiedy dla zabawy narysował swojemu dwunastoletniemu przybranemu synowi Lloydowi Osbourne'owi mapę i jednocześnie wymyślił objaśniającą ją historyjkę o piratach. Następnie zaczął sukcesywnie pisać przygodową opowieść, która ukazywała się w odcinkach w periodyku dla dzieci.

Treść

Bohaterem książki jest Jim Hawkins, chłopak, który pracuje w tawernie "Admiral Benbow". Traf sprawia, że bierze on udział w wyprawie poszukującej skarb legendarnego kapitana piratów Flinta w oparciu o tajemniczą mapę. Nikt się jednak nie spodziewa, że wśród załogi statku znajdą się dawni towarzysze Flinta, którzy pragną odzyskać utracone łupy. Nagle okazuje się, że skarb tajemniczo znikł... Jest jednak ktoś, kto wie, gdzie się podział.

To z tej ogromnie popularnej swego czasu książki pochodzi większość znanych dzisiaj wyobrażeń i mitów o piratach, w tym modelowa chyba postać pirata – Długiego Johna Silvera (kucharza okrętowego) z drewnianą nogą oraz niemniej sławna piosenka o "Umrzyka Skrzyni"^[1]. Jej znany refren brzmiał:

Piętnastu chłopa na "Umrzyka Skrzyni"

Jo ho ho! I butelka rumu.

Piją na umór! Resztę czart uczyni!

Jo ho ho! I butelka rumu.

Przypisy